Tüm Bolu Gündem okuyucularına merhaba, günümüzde birçok aile çocuklarını spora yönlendiriyor. Bunun nedeni sağlıklı gelişim, sosyalleşmek, disiplini öğrenmek gibi birçok amaç için sporun doğru bir yol olarak görülmesi. Ancak birçok çocuk da ailesi ne kadar isterse istesin spordan uzaklaşabiliyor. Bunun nedeni çocuktan da kaynaklanabildiği gibi aileden de kaynaklanabilmekte. Peki ailelerin yanlış yaptıkları ve yapmamaları gerekenler neler?

Öncelikle çocuklara aşırı ve gereksiz kıyaslamalar, baskılar yapılmamalı. Aileler çocuklarının başka çocuklar gibi başarılı ve iyi olmasını isterken onlara devamlı kıyaslamalar yaparak önce spora sonra rekabet ortamına küsmesine neden olabiliyor. Elbette çocuklar daha başarılı olması için yönlendirilmeli ancak devamlı ''Ali senden daha iyi'', ''Ayşe senden daha çalışkan" gibi sözler söylemek faydadan çok zarara neden oluyor. Kendini devamlı olarak yetersizlik duygusuyla köşeye sıkışmış hisseden bir çocuk bir yerden sonra kendini çaresiz hissediyor ve tek yolu sporu bırakmakta buluyor. Aslında bu durum sadece spor yaparken değil, hayatın birçok alanında karşımıza çıkıyor. Çocuğunun gerek akademik, gerek spor, gerekse başka konularda daha iyi yerlere geldiğini görmek isteyen aileler devamlı baskı yaptıkları çocuklarını farkında olmadan daha da içine kapanık ve çekimser hale getirebiliyorlar.

Elbette her aile çocuğunun iyiliğini ister. Ancak bunu onun devamlı yanında olarak, kaybettiğinde, zorlandığında ve belki de pes edip bırakma noktasına geldiği zamanlarda ona sevgi ve destek göstererek yapmalıdırlar. Kullanılan sözler "Sana güveniyorum", "Bir dahaki sefer daha iyi yaparsın", "Güzel oynadın" gibi destek verici cümleler olmalıdır. Çünkü genellikle birçok çocuk için en iyi destek ona sevgi göstermek, motive etmek ve her koşulda yanında olduğunu hissettirmektir. Sevgi ve saygılarımla…